Film "Nowe Warpno z drona" w wersji z polskim komentarzem. Czyta znany lektor - Stanisław Heropolitański.
Gmina Nowe Warpno położona jest w Województwie Zachodniopomorskim, w jego północno-zachodniej części. Jest jedną z czterech gmin Powiatu Polickiego (29,7 % powierzchni powiatu).
Powierzchnia gminy to 197 km 2, z czego samo miasto Nowe Warpno ma 25 km 2. Daje jej to 55 pozycję wśród 114 gmin województwa. Zdecydowaną większość gminy zajmują wody Zalewu Szczecińskiego 10 064 ha (51,1 %) i lasy Puszczy Wkrzańskiej 7 488 ha (38 %).
Pod względem ludności gmina zajmuje 114 miejsce w województwie, czyli ostatnie. Jest to najmniej ludna gmina w Polsce. Na obszarach wiejskich gminy żyje około 400 osób. Na jednego mieszkańca gminy przypada około 12 ha.
Granice gminy, miejscowości
Gmina sąsiaduje z polskimi gminami: Police (granica lądowa), Świnoujście i Stepnica (w obu przypadkach granica biegnie przez wody Zalewu Szczecińskiego). Ponadto sąsiaduje z niemieckimi gminami powiatu Vorpommern-Greifswald.
Jest gminą miejsko-wiejską. Siedziba władz gminnych mieści się w mieście Nowe Warpno, najmniej ludnym mieście Polski. Jest to jedno z najstarszych miast Pomorza Zachodniego. Miasto składa się z dwóch dzielnic: Nowego Warpna - położonego na półwyspie Nowowarpieńskim i Podgrodzia - położonego na Półwyspie Podgrodzkim.
Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny powstał w XV wieku na terenie kościoła powstałego najprawdopodobniej w XIII wieku. Świątynia była kilkakrotnie niszczona przez pożary (m.in. w 1692 roku oraz przebudowywana. W 1693 roku do salowego kościółka dostawiono wieżę, przebudowaną gruntownie w XIX wieku w stylu neogotyckim. Przed II wojną światową świątynia protestancka, poświęcona jako kościół rzymskokatolicki 15 sierpnia 1946 roku.
Pierwotnie była to prosta świątynia salowa z zamknięciem trójbocznym i wejściem od strony zachodniej. Mury zostały postawione z cegły na fundamencie z granitu. W XVIII wieku dobudowano zakrystię. Okna ostrołukowe, między przyporami. Wejścia portalowe znajdują się po stronie północnej i południowej w częściach dobudowanych później. Wieża, powstała w 1693 roku, posiada sklepienie krzyżowe, ostrołukowy portal, wzniesiona została z kamienia i cegły. Przebudowany szczyt jest zwieńczony spiczastym hełmem z kulą. Stropy belkowane, dach dwuspadowy, ceramiczny. Cegły w stanie średnio dobrym. Ściany nie posiadają gzymsów. Boczne wejście od strony północnej. W 2002 rozpoczęto prace konserwatorskie, które odsłoniły dawne cegły gotyckie.
Jak w każdym mieście tak i w Nowym Warpnie, ratusz oraz otaczający go plac to jego serce. W nim mieści się siedziba władz miejskich t.j. burmistrza i rady miejskiej.
Nieznana jest data wybudowania pierwszego ratusza w Nowym Warpnie. Pierwsza wzmianka o ratuszu pochodzi z roku 1556, gdy po pożarze miasta - jaki miał miejsce w roku 1555 - dzięki nadaniom księcia Filipa II (osada otrzymała m. in. prawa do wyspy Kahleberg – obecnie nazywa się ona Łysą Wyspą lub Ptasią Wyspą) przystąpiono do odbudowy miasta.
Przy okazji tej odbudowy w dokumentach wspomina się również o gotyckim ratuszu. Pozostałością po gotyckim ratuszu są jego fundamenty.
Nowe Warpno wielokrotnie nawiedzały pożary. W następnym pożarze, w roku 1692 znów spłonął ratusz. Po nim, w 1697 roku wybudowano obecny ratusz. Rejestr zabytków określa go jako wybudowanego w stylu barokowym. Obiekt wzniesiono w powszechnie wówczas stosowanej technice szachulcowej (inaczej zwanej ryglowej, tzw. mur pruski).
Tradycyjna konstrukcja ryglowa szachulcowa jest ustrojem szkieletowym, w którym konstrukcję nośną stanowi szkielet drewniany. Na początku stosowano drewno dębowe, z czasem zaczęto wykorzystywać drewno iglaste. Przestrzeń między elementami szkieletu jest wypełniona materiałem niekonstrukcyjnym. Do jej wypełniania wykorzystywano mieszanki gliny, słomy i odpadów drzewnych. Innym materiałem stosowanym do wypełniania była cegła. Wypełnienie to sprawowało funkcję usztywniającą i stabilizującą. W przestrzeniach w których nie było elementów nośnych sytuowano otwory okienne i drzwiowe.
Szkielet nośny to belki poziome (podwaliny i oczepy), które są jego głównymi elementami oraz belki pionowe – słupy. Celem przyjęcia sił poziomych robiono skratowania, które tworzyły nieodkształcalne pola trójkątne.
Ratusz w Nowym Warpnie zachował w pełni formę bryły i kompozycję architektoniczną elewacji. Od chwili wybudowania, nieliczne remonty odnosiły się do renowacji elementów elewacji i niewielkich zmian wewnątrz budynku. Między innymi w roku 1885 wymieniono obicie drzwi, wymieniono część stropów piwnic, wzmocniono ściany wieży, wykonano nowe tynki elewacji.
Do północno-wschodniej ściany ratusza dostawiona jest XX-wieczna remiza strażacka. Najpierw w całości ryglowa. Obecnie mieszczą się tam biura urzędu gminy.
Ratusz od początku swojego istnienia był siedzibą władz miejskich. Także obecnie pełni swoją pierwotną funkcję. Jest obiektem unikatowym i najcenniejszym zabytkiem Nowego Warpna. Jest też chyba jedynym tego typu ratuszem w Polsce, który po dziś dzień pełni swoją funkcję.
Stoi on w północno-zachodniej części Nowego Warpna, pośrodku pl. Zwycięstwa, ograniczonego od północnego-wschodu ul. Warszawską a od południowego-zachodu ul. Kościuszki. Przed frontem ratusza stoją okazałe lipy.
Ratusz osadzono na kamienno-ceglanych ławach fundamentowych, stanowiących pierwotnie posadowienie ratusza gotyckiego.
Szkielet konstrukcyjny ścian wykonany z drewna dębowego, utrzymanego w tonacji brunatnej. Kwatery międzyryglowe wypełniono cegłą ceramiczną.
Więźbę dachową wykonano w technice krokwiowo-jętkowej z obustronną podporą stolcową.
Podstawą konstrukcyjną hełmu wieży jest 8 słupów nośnych, stężonych krzyżującymi się zastrzałami i spiętych w dolnej części - w dwóch poziomach - kleszczami.
Na wieży znajduje się zegar, którego mechanizm został wyprodukowany w Berlinie w Turmuhren-Fabrik Georg Richter w roku 1922.
Sama wieża oraz sygnaturki byłej remizy pokryte są blachą ocynkowaną. Z wieży rozciąga się przepiękny widok na Jezioro Nowowarpieńskie, dzielnicę Podgrodzie, Altwarp i samo miasto. Niestety nie każdy może podziwiać widok z wieży, gdyż nie jest ona ogólnie dostępna - podobnie jak cały ratusz – dla turystów.
Ratusz został wpisany do rejestru zabytków. Jego kubatura wynosi około 2840 m 3, a powierzchnia zabudowy 285 m 2.
W 2011 roku otwarto w Nowym Warpnie pierwszą w Polsce Aleję Żeglarzy, na której potrzeby przebudowano ulicę Źródlaną. Jest to deptak ułożony z czerwono-szarej kostki polbrukowej w której znajdują się płyty o wymiarach 60 x 60 cm z herbami miasta oraz sylwetki dwóch żeglarzy: Krzysztofa Baranowskiego i Andrzeja Mendygrała. Z czasem oczywiście tych płyt będzie więcej tak samo jak powiększy się Aleja Żeglarzy bo na razie liczy sobie 60 metrów i znajdują się tam 2 bramy w kształcie łuków -jedna z napisem "Aleja Żeglarzy" a druga z napisem "Port Jachtowy". Na samym końcu Alei Żeglarzy znajduje się pomnik Rybaka
Wioska Żeglarska to centrum rekreacyjno-wypoczynkowe dla żeglarzy i turystów odwiedzających przystań. Obejmuje między innymi ciąg spacerowy położony na południowym brzegu półwyspu nowowarpieńskiego ( rozpoczynający się na wysokości ul. Reymonta i dalej o długości 500 m (ciąg pieszy) o szerokości 3 m wraz z elementami uzupełniającymi: ławki, kosze na śmieci, latarnie), wejścia i zejścia szerokości 6 m z przystosowaniem dla potrzeb osób niepełnosprawnych, globus, wykonany z tworzywa sztucznego z zalaną mapą świata o średnicy 1,5 m, ścianę żeglarską opisującą szlaki żeglarskie i historię żeglarzy, miejsce wypoczynkowe zawierającego 4 altany drewniane wraz z miejscem do grillowania i rozpalania ognisk, plac zabaw i siłownię na wolnym powietrzu.
źródło: nowewarpno.pl, polskaniezwykla.pl
