Skolwin jest położony nad Odrą w dzielnicy Północ. Od Północy graniczy z Policami, od zachodu z gminą Police, a od południa z osiedlem Stołczyn. Zameldowanych na pobyt stały jest 3400 osób.
Skolwin to historyczna wieś z kościołem. W czasie II wojny światowej Skolwin stanowił część Wielkiego miasta Szczecina. W latach 1945-1946 znajdował się w granicach Enklawy Polickiej. 8 lipca 1946 Skolwin stał się administracyjną częścią Szczecina. Polska nazwa Skolwin wprowadzona została oficjalnie na mocy rozporządzenia ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 roku, wcześniej przez pierwsze powojenne miesiące używano tymczasowej nazwy Żółwino, bądź dosłownego tłumaczenia nazwy niemieckiej: Ujście Odrzańskie.
Kościół pw. Chrystusa Króla – rzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w szczecińskim Skolwinie. Należy do dekanatu Szczecin-Żelechowo archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej.
Istniejący kościół zbudowany został w 2 poł. XV w., na miejscu starszej świątyni wzmiankowanej w dokumencie z 1286 r. W tym to roku biskup Herman von Gleichen przyznał prawo patronatu nad kościołem szczecińskiej kolegiacie NMP. W 1489 r., patronat przekazano zakonowi augustianów z Jasienicy i prawdopodobnie po tej dacie rozpoczęto budowę zachowanego do dziś kościoła.
Po 1534 r., patronat objęła Fundacja Mariacka ze Szczecina. Wtedy również kościół stał się świątynią protestancką. W czasie Wojny Trzydziestoletniej świątynia została częściowo zniszczona. Do odbudowy przystąpiono dopiero w 1683 r., wznosząc od nowa górną partię wieży, dach i strop nad nawą. Elewacje otynkowano, powiększono okna, do elewacji południowej dobudowano kruchtę w konstrukcji szkieletowej. Datę przebudowy umieszczono na belce nowego stropu. W tym czasie kościół podporządkowano parafii w Stołczynie. Ołtarz ambonowy ufundowano na początku XVIII w. W latach 1751 i 1765 Johann Heinrich Schell ze Szczecina odlał dwa dzwony ufundowane przez opiekunów kościoła. W drugiej połowie XIX w., wymieniono odeskowanie górnej kondygnacji wieży i przemurowano blendy w szczycie wschodnim. W latach trzydziestych XX wieku wymieniono odeskowanie wieży wycinając dodatkowe otwory. Wtedy również do elewacji wschodniej dobudowano zakrystię i kotłownię z kominem na osi środkowej szczytu. Zakrystię skomunikowano z nawą przejściem przy narożniku południowym.
Po II Wojnie Światowej kościół przekazano parafii rzymskokatolickiej i poświęcono 11 sierpnia 1946 r.
W 1957 r., w Skolwinie ustanowiono parafię. W 1960 r., rozpoczęto remont, podczas którego usunięto wypełnienie stropu, a więźbę obito płytami pilśniowymi, usunięto empory boczne założono nowe posadzki, przeniesiono schody spod empory do kruchty, przebudowano ambonę i ołtarz główny, pomalowano wnętrze. W 1965 r., odsłonięto fundamenty, zasypano gruzem i zalano betonem, wykonano nowe tynki na elewacjach, wymieniono pokrycie dachu z dachówki na blachę i splantowano teren cmentarza. W 1976 roku wykonano konfesjonały i ławki. W latach 1975-1977 założono zieleniec na dawnym cmentarzu przykościelnym.
Fabryka Papieru "Szczecin-Skolwin" – papiernia w Skolwinie, w północnej dzielnicy Szczecina, wytwarzająca papier od 1911 do końca 2007.
Produkcję rozpoczęła w 1911 jako Feldmühle, Papier- und Zellstoffwerke. Scholwin bei. Stettin i była ówcześnie największą w Europie fabryką papieru. Odbudowana po wojnie wznowiła produkcję w 1952. W okresie po 1952 roku produkcja odbywała się na pięciu maszynach papierniczych: MP-1 i MP-2 (wytwarzały papier gazetowy), MP-3 (papier śniadaniowy), MP-4 (tekturę, szary papier pakowy), MP-5 (papier toaletowy). Na osobnej linii produkowano wytłaczanki (opakowania do jajek). Do czasu przejęcia fabryki przez duńskiego inwestora Norhaven A/S w 2005 pracowały MP-1, MP-3, i MP-5.
Inwestor zmodernizował MP-1, przystosowując ją do produkcji papieru książkowego, przy jednoczesnej możliwości produkcji papieru gazetowego, natomiast MP-3 i MP-5 zatrzymał. Brak środków na nakłady inwestycyjne na pozostałą część infrastruktury zakładu (kotłownię, ścieralnię włókna drzewnego, linię recyklingu makulatury, budynki) postawiło go wobec konieczności ogłoszenia likwidacji papierni pod koniec 2007.
W październiku 2015 roku spółka Apis, dzięki pożyczce z Inicjatywy Jessica oraz wsparciu Zachodniopomorskiego Uniwersytetu w Szczecinie, planuje reaktywację szczecińskiej papierni. Na rewitalizację fabryki przeznaczono 4,6 mln zł. Według stanu na początek września 2015 roku, w fabryce zatrudnionych było 90 osób
