Kanał: Drawno

Metryczka

  • Widownia: 110365
  • Produkcja: AlfaTV 2017
  • Zdjęcia: Bartosz Semanycz, Arkadiusz Sielicki
  • Montaż: Grzegorz Lickiewicz
  • Realizacja: Ryszard Sielicki

Opis

Film "Gmina Drawno z drona" w wersji z polskim komentarzem. Czyta znany lektor - Stanisław Heropolitański.

Gmina Drawno - położona jest w województwie zachodniopomorskim we wschodniej części powiatu choszczeńskiego. Do 31 XII 1998 r. wchodziła w skład województwa gorzowskiego. Siedzibą gminy jest miasto Drawno. Pod względem powierzchni gmina jest największa w całym powiecie. W granicach administracyjnych gminy znajdują się 52 miejscowości, które tworzą 12 sołectw. Gmina leży na Równinie Drawskiej i Pojezierzu Wałeckim. Przez gminę przepływa rzeka Drawa, na południe od Drawna wzdłuż niej wytyczony został fragment Drawieńskiego Parku Narodowego, w mieście znajduje się jego siedziba. Drawa i jej odnoga Korytnica dostępne są dla kajaków. Większą część gminy zajmuje Puszcza Drawska.

Drawa – rzeka w północno-zachodniej Polsce o długości 185,9 km. Źródło Drawy znajduje się w okolicach wsi Zdroje w gminie Połczyn-Zdrój w Drawskim Parku Krajobrazowym. W okolicach Krzyża Wielkopolskiego (Bielice Nowe) wpada do Noteci. Na Drawie znajdują się dwie XIX-wieczne elektrownie wodne – elektrownia w Borowie i elektrownia Kamienna w Głusku. Na odcinku między jeziorem Dąbie Wielkie a elektrownią wodną Borowo rzeka przepływa przez zamkniętą część Poligonu Drawskiego. Spływ tym odcinkiem Drawy jest zabroniony, co wynika z faktu iż jest to centralny punkt upadku pocisków, a rzeka nie jest oczyszczana z niewybuchów i innych materiałów niebezpiecznych.


Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy znajduje się przy Placu Wolności. Świątynia została wzmiankowana już w XII wieku. Na fundamentach dawnej świątyni zapewne w XV wieku została wzniesiona nowa budowla. W czasie reformacji została przystosowana do obrządku luterańskiego. Z powodu pożarów, które niszczyły miasto, zmienił się wygład zewnętrzny świątyni. W końcu XVIII stulecia budowla została gruntownie wyremontowana oraz została do niej dobudowana wieża o konstrukcji szachulcowej. Po zakończeniu II wojny światowej w dniu 10 czerwca 1945 roku kościół został wyświęcony pod wezwaniem Matki Bożej Nieustającej Pomocy jako świątynia rzymskokatolicka. W 1951 została przy kościele utworzona parafia.

Centrum Informacji Turystycznej(CIT) w Drawnie mieści się w zabytkowym budynku dawnego spichlerza zbożowego, położonego w najstarszej części miasta. Budowę „Spichlerza” datuje się na lata 60 – 70 XIX wieku. Rewitalizacja rozpoczęła się w 2006 r. i zakończyła w sierpniu 2007. Podczas prac remontowo-konserwatorskich został znaleziony rękopis w języku niemieckim z kwietnia 1874 roku. Był to wyciąg z protokołu posiedzeń Królewskiego Sądu Okręgowego dla obszarów leśnych. Obecnie na parterze znajduje się pierwsze w powiecie Centrum Informacji Turystycznej, na I piętrze znajdują się: siedziba  Lokalnej Organizacja Turystycznej ,,Wokół Drawy" i  nieodpłatna pomoc prawna, natomiast II piętro zajmuje "Galeria Pamiątek Ziemi Drawieńskiej”.

Galeria Pamiątek Ziemi Drawieńskiej mieści się w CIT w „Spichlerzu”. Galeria gromadzi             i konserwuje zbiory muzealne. Ponadto organizuje wystawy i wernisaże, odczyty, spotkania oraz zajęcia edukacyjne. W galerii znajdziemy stare fotografie i pocztówki Drawna sprzed 1945 r., XIX-wieczne listy kupieckie, narzędzia rolnicze i sprzęt codziennego użytku, militaria, ceramikę    z okresu średniowiecza.

Ruiny Zamku Wedlów mieszczą się na Wzgórzu Zamkowym, gdzie około X wieku pierwotna ludność Drawna wybudowała warowne grodzisko. Bracia Wedel wykorzystując istniejące po grodzisku wzniesienie postawili na nim swój zamek. Najprawdopodobniej został on zbudowany przed 1296 r. Była to budowla założona na planie czworoboku a w jej skład wchodził wysoki, murowany, dwupiętrowy budynek mieszkalny częściowo otoczony murami obronnymi. Zamek chroniło jezioro i od wschodu strome zbocze oraz sucha fosa, nad którą znajdował się prowadzący do wjazdu most. Od strony traktu znajdowały się dwa stopniowo wznoszące się ku górze podzamcza, każde z osobna otoczone murami. Wzdłuż ich zachodniego boku ustawiono budynki gospodarcze. Od północy zamek sąsiadował z murem obronnym miasta, stykając się z nim przy drugim podzamczu. Zamek chroniło jezioro, a od wschodu strome zbocze oraz sucha fosa, nad którą znajdował się prowadzący do wjazdu most. Od strony traktu znajdowały się dwa stopniowo wznoszące się ku górze podzamcza, każde z osobna otoczone murami. Wzdłuż ich zachodniego boku ustawiono budynki gospodarcze. Od północy zamek sąsiadował z murem obronnym miasta, stykając się z nim przy drugim podzamczu. Przebudowa renesansowa nie powiększyła obiektu, natomiast bezokienne przyziemie czyniło go nadal obronnym. Przypuszcza się, że trzeci brat Hasso von Wedel również miał swój udział w tym przedsięwzięciu. Zamek od razu zaczął spełniać swoje zadanie zabezpieczenia przepraw przez Drawę oraz wspomnianego traktu. Po śmierci Zulisa w 1303r. władający już wtedy Złocieńcem Ludolf von Wedel przejął opiekę nad nieletnimi synami brata tym samym stał się zarządcą całości dóbr drawieńskich łącznie z zamkiem. 29 września 1313 r. po śmierci Ludolfa dziedzicami drawieńskich dóbr stali się jego potomkowie i potomkowie zmarłego wcześniej Zulisa. W 1326 r. Nową Marchię najechał sojusznik księcia pomorskiego Władysław Łokietek. Jego wojska dokonały poważnych zniszczeń również w posiadłościach Wedlów. Doświadczenie to skłoniło rodzinę do ufortyfikowania miasta. Otoczono je murami o wysokości ok. 6-7m., w których znajdowały się baszty oraz trzy dojazdowe bramy: Kamienna, Nowa i Polska. Oczywiście w ten system obronny wkomponowany został również zamek połączony od strony północno-zachodniej z murami obronnymi a od południowego wschodu gardzielą z Bramą Polską. W wojnie z Polską w 1433 r. zamek obsadziła załoga krzyżacka, obawiając się nielojalności Wedlów bardzo szybko i bez walki opuściła go wycofując się w kierunku Drawska. 2 lutego 1437 r. zamek przeszedł w ręce Krzyżaków. Dopiero w 1478 r. elektor Albrecht Achilles odbija zamek wraz z miastem i przywraca elektorskie zwierzchnictwo, po którym następuje prawie półtorawieczny pokój. W 1556 r. kuzyni Rüdiger i Jorgen Młodszy dokonują podziału zamku. Drawno pod rządami Rüdigera przechodziło prawdziwy rozkwit. Niestety z chwilą jego śmierci w 1592 r. następuje koniec świetności miasta. Pozostawiony majątek ulega rozdrobnieniu, zamek otrzymuje Georg von Wedel, pozostałe części przypadają jego braciom Hassonowi, Joachimowi i Ernstowi Ludwigowi. Od tego czasu następował i pogłębiał się rozpad fortuny drawieńskich Wedlów, dopełniały tego pożary, wojny i procesy sądowe. Podupadać zaczął również zamek, ale zanim to miało nastąpić jeszcze w 1600 r. dokonano przebudowy jego skrzydła mieszkalnego ze stylu epoki średniowiecza na styl renesansowy.

W 1675 roku zamek został zniszczony przez wojska szwedzkie. Podczas wojny siedmioletniej ponownie uległ zniszczeniu lecz tym razem za sprawą wojsk rosyjskich. Do dzisiaj, z dawnego założenia pozostały tylko wschodnie narożniki.

Zamek w Drawnie na pewno odegrał znaczną rolę w dziejach rodu Wedlów, przyczynił się także do zwiększenia obronności państwa brandenburskiego. Zachowana ruina przypomina o tej burzliwej i ciekawej historii rodu i miasta.

Drawieńskie studnie artezyjskie powstały w XVII i XIX w. Nie wiadomo ile ich było, obecnie znajdują się one przy ulicach: Szkolnej, Ogrodowej 1, Ogrodowej 2, ul. Plac Zgody 1, Plac Zgody 2, Tylnej, Kolejowej 23. Wiadomo, że słynna firma produkująca krasnale ogrodowe miała swoją własną studnię artezyjską, która w pełni zabezpieczała potrzeby firmy, mieszkańców i parku.  Ich  ujęcia są powszechnie dostępne i znajdują się pod stałym monitoringiem sanitarnym.

Szkoła Podstawowa im. Stefana Żeromskiego została uroczyście otwarta 3 września 1945 roku. Początkowo użytkowanych było jedynie 6 izb, gdyż w pozostałych mieściły się organizacje młodzieżowe i Przedszkole Państwowe. Z każdym rokiem przybywało jednak klas, nauczycieli i uczniów.  W 1952r. uczyło 6 nauczycieli, którzy pracowali z 258 uczniami. Ważnym dla szkoły był rok 1965, kiedy to w wyniku konkursu wybrano patrona. Został nim Stefan Żeromski. Nadanie imienia szkole upamiętnia tablica, która została przeniesiona ze starego budynku szkolnego do nowego i uroczyście odsłonięta we wrześniu 2002 roku, w obecności władz miasta i byłego dyrektora szkoły.

Szkoła posiada 14 izb lekcyjnych, pracownię komputerową, bibliotekę z Multimedialnym Centrum Informacyjnym, salę audiowizualną, świetlicę oraz bazę sportową, na którą składają się dwie sale gimnastyczne wraz z zapleczem, salę zabaw, boisko wielofunkcyjne. Szkoła położona jest nad brzegiem jeziora Dubie i posiada w swojej dyspozycji przystań żeglarską z pomostami i hangarem. Przy szkole działa klub żeglarski dysponujący łodziami klasy ,,Optimist”, klasy ,,Cadet”, motorówką i kajakami.

Prostynia - wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie drawskim, w gminie Kalisz Pomorski. Leży ok. 10 km na zachód od Kalisza Pomorskiego, ok. 200 m na wschód od rzeki Drawy, ok. 800 m na północ od linii kolejowej nr 403, ok. 1,5 km na północ od drogi krajowej nr 10. W Prostyni znajduje się punkt wodowania kajaków.

Szlak kajakowy "im. Ks. KARDYNAŁA KAROLA WOJTYŁY" ma długość 186 km i stanowi jedną z największych atrakcji turystycznych gminy. Rzeka Drawa bierze swój początek w Dolinie Pięciu Jezior i po przebyciu 186 km wpada do Noteci w okolicach Krzyża Wielkopolskiego. Wielki Polak, Papież Jan Paweł II w młodości kilkukrotnie uczestniczył w spływach Drawą. Atrakcyjność szlaku wynika z kilku czynników. Po pierwsze z czystości wody, po drugie ze zmiennego charakteru rzeki i po trzecie z walorów przyrodniczych. Szlak kajakowy Drawą przebiega m.in. przez jezioro Drawsko,  Drawski Park Krajobrazowy, Jezioro Lubie i Drawieński Park Narodowy.

Na szlaku spotykamy 450-letnie dęby i 300-letnie buki, obwodem pnia dochodzące do 5 m. Można spotkać też rośliny objęte ochroną gatunkową takie jak: pajęczyca liliowata, storczyk, wawrzynek wilczełyko czy chamedafne północną. Wśród wielu gatunków zwierząt i ptactwa spotkamy takie okazy jak orzeł bielik, bocian czarny, głuszec, żółw błotny, bóbr i wydra. Region jest dobrze zagospodarowany turystycznie. Dobra infor­macja turystyczna, liczne pola namiotowe, ośrodki wczasowe, pensjonaty i gospodar­stwa agroturystyczne zachęcają do przyjazdu i wypoczynku.

1 lipca 2016 roku częścią szlaku kajakowego im. Ks. Kardynała Karola Wojtyły płynął słynny polski podróżnik - Aleksander Doba - biorąc udział w II Turystyczno-Przyrodniczym Maratonie Kajakowym Drawa 2016.

Więcej informacji o szlakach kajakowych znajduje się tutaj.

 

Barnimie - pochodząca z XIII w. wieś sołecka. dawny obszar sporu między biskupami poznańskimi i kamieńskimi. Miejscowość płożona malowniczo nad rzeka Drawą. Dawna własność rodziny von Wedel i rodu von Wedel. Wieś leży ok. 5 km na południe od Drawna, w powiecie choszczeńskim, województwie zachodniopomorskim.

Bogdanka – leśniczówka w sołectwie Zatom, znajdująca się na lewo od drogi Głusko-Drawno, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, w gminie Drawno.

Dominikowo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, w gminie Drawno. Wieś leży ok. 7 km na południowy wschód od Drawna, nad rzeką Słopicą, między dwoma jeziorami: Dominikowo Małe oraz Dominikowo Wielkie. Okolice Dominikowa charakteryzują się niskim stopniem zanieczyszczenia środowiska.

Jezioro Dubie - jezioro wytopiskowe znajdujące się na terenie Równiny Drawskiej. Jest to najgłębsze jezioro Puszczy Drawskiej - głębokość maksymalna wynosi 34 metry. Jezioro znajduje się w całości w granicach administracyjnych miasta Drawno. Zarówno rzeką zasilającą jak i rzeką wypływającą jest Drawa.

źródło: drawno.pl, wikipedia.org, it.drawsko.pl